GLEBA

I.

GLEBA

pro solo et dote Ecclesiae, passim in Iure Canonico. Anglis usitatius dicitur, de terra ad Ecclesias parochiales pertinente. Theodos. Cod. pro quovis saepe agro. Sic conssitur. Neap. l. 3. tit. 3. Servi glebae.

II.

GLEBA

quasi globus, Gr. βῶλος: quae sicut genitalis fuit hominum primo, sic sepulchralis eidem facta est. Certe insepulto cadaveri glebam non iniecisse impium habitum. Val. Max. l. 5. c. 13. Post obitum, millam Atticae regionis, quae ossibus eius insiceretur, gelbam invenit. Horat. l. 1. Od. 28. v. 23.

At tu, naut, vagae ne parce malignus arenae,

Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare -----

Ennius Ctesiphonte,

Neque terram inicere, neque cruenta

Convestire mihi corpora licuit etc.

Iniciebatur autem in os mortui. Cie. de LL. l. 2. Priusquam in os insecta gleba est, locus ille, ubi crematum est corpus, nil habet religionis. Sicque mortuus humatus, cum antea humilis tantum diceretur, appellatus est. Observato simul, ut spectaret cadaver ad Occasum, ex lege vet. Attica, memorata Aeliano Var. Hist. l. 5. c. 14. Sed et eius loco levis sparsio pulveris ter repetita nonnumquam adhibebatur, ut infra dicemus. Iusta id facere mortuo vocabant Romani; qui id facere cogebantur ante novarum frugum gustationem, aut porcam praedicaneam Cereri mactare, Festus l. 14. etc. Vide Ioh. Meurs. Comm. ad Lycophron. p. 186. et 187. nec non infra ubi de Insepulto cadaver, ac in voce Sparsio. Apud Stat. glebae thuris occurrunt, Theb. l. 6. v. 59.

Tertius assurgens Arabum strue tollitur ordo,

Eoas amplexus oper incanaque glebis

Tura --------

erudite omnino. Nam atequam tam avide tus expeteretur, baccas manuales habitas, scribit Plin. deinde minores usui venisse, tamen ad pondus triginta novem denariorum. Etiam frusta thuris glebis de agro similia sunt, si laudabilia; quae non adhaerent, sed resolvuntur telo alicui etc. Vide Casp. Barth. ad l. Apud recentioris aevi Scriptores Ecclesiasticos Gleba, uti i Fleta habetur l. 3. c. 2. §. 8. proprie est solum datum, cui advocatia Ecclesiae est adnexa, adeoque peculiari significatione sumitur pro terris illis, quae pertinent ad beneficium Ecclesiasticum seu Parochiale, vel quae Ecclesiis in dotem sunt datae, apud Practicos, Aliquando corpus seu cadaver, item reliquias, vox notat. Greg. Tur. de Vitis PP. c. 7. ad virtutiferam Sancti glebam, nemine retinente, perveniunt. In Vita S. Gundulae, Quae latro secum omnia asportans diripuit, solo relicto Sarcophage, cum sacra Virginis gleba. Nicol Rievallensis,

Semper hîc et eris, non hospe, at incola, cuius

Nos penes est dulcedo recens, sacra gleba, sepulchri

Gratia, defuncti cineres vener amur abunde etc.

Sed et Gleba, Gleba Senatoria, Glebalis functio, etc. certum vectigal erat, quod pro possessionibus ac postmodum in modum oblationis Imp. olim a Senatoribus ppensitabatur, de quo prae coeteris videndus Iuretus ad Symmach. l. 4. Ep. 62. nec Iac. Gothofred. ad tit. de Senator. et de Glebali collat. Vide quoque supra, in voce Follis.